Mijn vriend is afgestudeerd. Al bijna twee jaar. Na zijn studie kon hij moeilijk aan een baan komen. Een paar veredelde stages later kreeg hij de smaak te pakken. Een baan bij een mondiale aanbieder van ICT certificeringen. Als marketing manager. Verdiensten: een comfortabel salaris van €3.300,- per maand en een auto van de zaak. Hoewel hij diep ongelukkig wordt van alles wat met marketing te maken heeft, zit hij hier gebakken. Bij de salarisbespreking slaat mijn vriend deze baan af. Is mijn vriend een loser?

Ongeacht wat je denkt, houd die gedachte nog even vast. Mijn vriend maakt namelijk een nog drastischere beslissing. Hij kiest ervoor om niet alleen deze ‘droombaan’ (beauty is in the eye of the beholder) af te slaan, maar hij besluit om te starten bij een ander internationaal bedrijf: de Ingvar Kamprad Elmtaryd Agunnaryd – in de volksmond ook wel IKEA genoemd. Hij start hier niet op de marketing afdeling. Nee hij start een verdieping lager, in het zelfbedieningsmagazijn. Als service medewerker. Is mijn vriend nu een nog grotere loser?

Ongeacht wat je denkt, houd die gedachte nog even vast. Je onderbuikgevoel heeft zijn mening waarschijnlijk allang klaar liggen. ‘Wat een loser die gast,’ hoor je ‘m brommen ‘zo’n kans laat je toch niet liggen om in een magazijn dozen te gaan stapelen!’ En ik kan jouw onderbuik geen ongelijk geven. Anderzijds ben ik het niet geheel met hem eens.

Want, stel dat deze goede vriend van mij oprecht gelukkig wordt van mensen helpen. En daarmee bedoel ik niet het helpen van een klant aan een Facebook campagne van €10.000, maar hulp bij het bieden van een zo optimaal mogelijke klantervaring. Hij vindt blijdschap in het persoonlijke contact met klanten en haalt energie uit een oprechte benadering. Is mijn vriend nu nog steeds een loser?

ASOS hire me

Misschien denk je nog steeds van wel. Hopelijk heeft dit genuanceerde beeld je aan het denken gezet. Mijn vriend was in de marketing wereld namelijk diep ongelukkig geworden. Het verkopen van gebakken lucht en loze beloftes zat niet in zijn DNA. Iedere dag kostte hem nodeloos veel energie. Zijn nieuwe baan is wellicht minder uitdagend en veiliger, maar heeft hem wel een deel van zijn geluk terug gegeven.

Veilig is vaak niet geweldig. Hoewel beide begrippen niet wederzijds uitsluitend zijn, lijkt er wel een intuïtieve tegenstelling tussen de veilige en geweldige optie te bestaan. Net als bij mijn vriend. Hoewel hij veel gelukkiger is op de plek waar hij nu zit, mist hij wel de uitdaging die hij eerst had. Hij zit ‘prima’ bij de IKEA, maar is als afgestudeerde Economisch Psycholoog niet succesvol in de ogen van de samenleving.

Dit brengt de vraag naar boven: moet je risico’s nemen om een succesvol leven te leiden?

Veel lifestyle-designer, de bekende self-improvement goeroes en succesvolle entrepeneurs, kunnen niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is om risico’s te nemen. Risico’s nemen en succes lijken onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zonder de sprong in het diepe te wagen, lijk je tegenwoordig niet meer succesvol te kunnen zijn.

Hoe komt het dan in mijn omgeving de meeste mensen min of meer doen wat ze willen en een prima of meer dan prima leven lijken te leiden? Moet je altijd maar de grenzen op blijven zoeken en risico nemen om succesvol te zijn? In de meeste gevallen is de obsessieve drang om buiten de gebaande paden geen garantie tot een beter leven.

De conceptie van zelfverbetering als een aan-of-uit schakelaar is een overdreven representatie van hoe de werkelijkheid in elkaar steekt. Het leven wordt hier gepresenteerd als een dichotome keuze tussen enerzijds buiten de paden breken om ‘het te maken’, of anderzijds niet je dromen najagen en een alledaags en nietszeggend leven te leiden.

Mijn vriend de loser

Terug naar mijn afgestudeerde vriend die in de ogen van de maatschappij een loser is.

Wat een loser 

Als de we de sociaal geaccepteerde norm zouden moeten geloven is hij een loser, omdat hij niet alles uit het leven durft te halen. Zo’n opleiding en zoveel mogelijkheden laat je toch geen BESTÅ scharnieren bij een PALLAX kast adviseren.

“Raap je ALLEMANSRÄTTEN bij elkaar en ga iets doen met je leven.” – de sociaal geaccepteerde norm

Maar wat nou als deze vriend oprecht gelukkig is? Hij verdient genoeg om in zijn levensonderhoud te voorzien en daarbij alles te doen wat hij wilt doen. Naast zijn werk heeft hij tijd om aan hobbyprojecten te beginnen en ze ook daadwerkelijk af te maken.

En wat nou als deze vriend gelukkiger is dan een ongelukkige marketing manager, die achter zijn bureau gekluisterd zit om iedere dag van 9 tot 6 de KPI’s van een 50^e pasta saus te analyseren. Met een slaaptekort ter omvang van minstens 2,5 wal, hunkerend naar het weekend.

Waar halen mensen het idee vandaan dat mijn vriend niet succesvol is?

Ik waardeer mijn vriend voor de keuze die hij maakt om niet deel te nemen aan de rat race. Het kost moed om je eigen pad te volgen en buiten de gebaande paden te breken. Mijn vriend heeft wel degelijk bållèn.

Zijn enorme ballen waren zo groot dat ze niet meer op de foto pasten. Lekker gewerkt pik! 

Ik vind het frappant dat mensen die niet ernaar streven om de nieuwe Elon Musk te zijn als minderwaardig worden gezien. Een normaal leven is niet genoeg. Een leven moet geweldig zijn. Het komt er een soort van op neer dat iedereen andere dingen uit het leven wilt halen, maar dat je – als je succesvol wilt zijn – je met gestrekt been uit je comfort zone moet breken.

Dit vind ik belachelijk, omdat niet iedereen zin heeft om de ruimtevaart te privatiseren of de mensheid te redden van ramp op interplanetaire schaal. Ik bewonder wat Elon Musk doet, maar dat betekent niet dat ik hem wil zijn.

Iedereen van onze leeftijd heeft het moeilijk om te bepalen wat hij of zij belangrijk vindt in zijn leven. We willen een goede baan, een tof sociaal leven en het liefste ook nog iets toevoegen aan de wereld. Het is lastig om al deze ballen tegelijkertijd hoog te houden. Maar omdat een keuze maken tussen al deze dingen nog moeilijker is, kiezen we ervoor om tegen de verdrukking in door te gaan. Want kom op zeg, we zijn toch jong. Dat kunnen we wel aan.

Werken en carrière maken staan centraal in het leven van ons twintigers en dertigers. Iedereen zit elkaar gek te maken. Ouders verwachten dingen, vrienden doen mooie dingen, de maatschappij schotelt ons mooie ideaalbeelden voor, en wij zitten in het midden van al deze stuwende en trekkende krachten. We willen aan het ideaalplaatje voldoen dat door iedereen behalve onszelf wordt bepaald. Alles vanuit de angst om buiten de boot te vallen.

Als je een succesvol leven definieert als een leven leiden precies zoals jij het wilt, dan zijn er meerdere wegen die leiden tot een bevredigend resultaat. Niet iedereen hoeft op een kitesurfboard door een orkaan te vliegen om succesvol te zijn. Anderzijds is de kans klein dat je een succesvol leven bereikt door altijd op safe te spelen.

Aan ons de taak om autonoom met onze keuzevrijheid om te gaan. Doe alles op je eigen tempo en laat de rest over de linkerbaan voorbij razen. Waar zij straks stilstaan, tuf jij rustig door.

Werk is niet definiërend voor wie je bent. Het gaat om constructief toewerken naar wie je wilt zijn. Er zijn meerdere manieren om world domination bereiken. Het ligt er maar net aan hoe jij jouw wereld definieert.

Oh ja, luister dus niet teveel naar Sevn Alias. Rechterbaan! Gas! En laat dat gas maar weer los #zuinigrijden #savetheplanet #saveyourself