Waarom ik gestopt ben met ‘druk zijn’

tl;dr: of je nou de verjaardag van je beste vriend vergeten bent ⚠️, niet langs opa en oma bent gegaan ? of weer niet bent gaan sporten ? (papzak),druk zijn is een excuus voor mensen die hun prioriteiten niet op een rijtje hebben. We gebruiken het vaak zelfs rechtvaardiging om niet bezig te zijn met de dingen waar we écht van houden – onze hobby’s of passies. Alles moet wijken voor ons [quote] drukke [/unquote] bestaan. Mensen die zichzelf profileren als een druk persoon zijn niet per definitie goed bezig. In mijn ogen zijn mensen die in zo’n altijd-maar-‘aan’-roes leven een beetje de weg kwijt. Want, wat voor waarde voeg je toe aan het lezen van jezelf en dat van anderen met al je drukke gedoe. Als ik tegen iemand zeg dat ik het druk heb, is het niet omdat ik het te druk heb. Het is juist omdat ik het niet druk heb en dat graag zo wil houden. En daarmee basta.  

⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Ik ben daarmee gestopt, met dat druk zijn. En ik wil jou vertellen waarom jij dat ook zou moeten doen

Niet alle doelen zijn het waard om na te jagen.

In onze cultuur wordt het gewaardeerd als we hart voor de zaak hebben, niet over een een 9-tot-5-mentaliteit te beschikken of onszelf op een andere manier in een ondergeschikte positie aan het collectieve geheel plaatsen. Bepaalde vormen van persoonlijke opoffering lijken synoniem te worden gesteld aan ambitieus of ‘goed’. Er wordt in ieder geval een positieve connotatie aan ‘druk zijn’ meegegeven. En dat vind ik gek. Daarom ga ik erover schrijven. 

Uitstralen dat we druk zijn lijkt als positief te worden ervaren. We lijken ermee te willen impliceren: “kijk mij nou eens lekker bezig zijn. HA! Ik heb niet eens meer vrije tijd over! Ik ben zo’n enorm ambitieuze productivitysherrif.”

Druk bezig zijn lijkt de sociale norm geworden.

Maar net zoals sociale normen niet zomaar goed zijn, is druk bezig zijn ook niet per definitie ‘goed’.

Mensen hebben een aangeboren neiging om de dingen die makkelijk zijn te devalueren en dingen die moeilijk gaan te overwaarderen. Dat het veel tijd kost, maakt het echter nog niet meteen waardevol.

“Verwar druk bezig zijn niet met productiviteit. Veel mensen zijn vooral druk bezig met druk zijn.” – narcistische quote van een 27 jarige homo millenialis, want ik heb natuurlijk alles al meegemaakt als bijna dertiger

En als je niet altijd ‘aan’ wilt staan maakt dat je nog niet meteen lui. Er is niks verkeerd met relaxed en laidback in het leven staan. Het wil niet meteen zeggen dat je dan geweven truien draagt van gedroogd zeewier en de bloemtoppen van bepaalde onbevruchte vrouwelijke plantensoorten gebruikt als copingmechanisme voor stress (voor de minder snelle schakelaars onder ons: ik bedoel jointjes roken om rustig te worden).

Er is niet per se iets mis met druk zijn. Toch rust de verheerlijking van het altijd-maar-druk-zijn-systeem op een aantal foutieve assumpties:

  1. Druk zijn is niet per se efficiënt. Druk zijn kan ook veroorzaakt worden door een mank prioriteringssysteem.
  2. ‘Druk zijn’ en ‘productief zijn’, zijn twee fundamenteel verschillende dingen. Iemand die druk is is niet per se productief en iemand die productief is hoeft niet per se druk te zijn.
  3. Druk zijn wordt door sommige mensen gebruikt als een alibi om niet erachter te komen wat werkelijk betekenisvol voor ze is. Je kan nog zo hard in een bepaald richting rennen, maar als het niet de juiste is kom je nog steeds geen meter vooruit. Figuurlijk gesproken dan.

Mensen die altijd maar druk zijn, werken op mijn zenuwen. Hun ‘altijd aan’ filosofie is besmettelijk. Drukke mensen lijken ermee te pronken. Alsof het een soort trofee is. Een statussymbool om indruk te maken op anderen.

Ik snap niet helemaal waar hun zelfvoldane houding vandaan komt. Dat je een behoefte voelt om – hoe belachelijk je TO-DO lijstje ook is – maar bezig te blijven. Voor mij komt het over als schaken met een duif die bij zijn eerste zet alle stenen omgooit, het bord onder kakt, en vervolgens triomfantelijk rondloopt alsof ie gewonnen heeft.

‘Druk zijn’ kan letterlijk als een excuus voor alles worden gebruikt. Een paar herkenbare voorbeelden: 

  • Verjaardag vergeten? “Euhm, tja ik was nogal druk.”
  • Niet langs opa en oma gegaan? “Ja, maar ik had het no zooo vreselijk druk met werk.”
  • Niet gaan sporten? “Ik heb het gewoon te druk met andere dingen.”

En de ergste:

  • Te druk zijn om te doen waar je van houdt. Of dat nou gitaar spelen is, surfen, navelhaar vlechten, postzegels verzamelen of mestkevers uit een blokken zeep kerven.

Waarom zou je zo willen leven? In zo’n altijd-maar-‘aan’-roes. Ik snap dat het fijn is om het gevoel te hebben dat je productief bent. Niemand wilt stil blijven staan. Maar is er niet een andere manier om je dagen door te komen? Wat voor waarde voeg je toe aan jouw eigen leven en dat van anderen? Wat bereik je nou écht met jouw ‘druk zijn’?

Ik ben daar dus mee gestopt. Met dat druk zijn. Als ik tegen iemand zeg dat ik het druk heb, is het niet omdat ik het te druk heb. Het is juist omdat ik het niet druk heb en dat graag zo wil houden.

Druk zijn is een fabeltje. Mensen die druk zijn hebben hun prioriteiten gewoon niet goed op een rijtje.

Dat is mijn mening en daar zal u het mee moeten doen. Voor vandaag in ieder geval. Dank u wel. 

Loefde.iStockphoto