Waarom ik mijn eigen advies niet opvolg

tl;dr: een moment van kritische (emotionele) reflectie in het epicentrum van de oppervlakkigheid, Canggu, Bali (Indonesië). Rauw en een beetje over the top. Maar juist daarom zo mooi. Een echt beeld achter de infloewenser. 

Ik ben na 5 maanden Zowie Zep tot een schrikbarende conclusie gekomen. Nee, dit is geen clickbait. Dit komt recht uit mijn hart. Het boeit me ook letterlijk niet hoeveel views, likes, clicks of welke andere arbitraire metrics waaraan mensen succes ontlenen dit oplevert. Ik ben Zowie Zep gestart om mensen uit de shit te helpen en te laten excelleren. Niet om jou te vertellen dat je de notificaties op je telefoon uit moet zetten of te ranten over chicks zonder make-up die lijken op verzilte pandaberen. Het gaat veel dieper dan dat. Het gaat om iets waar ik al mee bezig ben sinds ik heb ervaren hoe onmacht aanvoelt en hoe oneerlijk het leven soms kan zijn. Iedereen heeft zijn eigen struggles. Struggles die een ondoordringbare barrière vormen tussen de persoon die jij op dit moment bent en in de toekomst wilt zijn. En hoewel je kan doen alsof die barrière er niet staat, zal er altijd iets in je blijven knagen. Een stemmetje diep in je dat wilt weten hoe het aan de andere kant van de muur is. Het is niet zo dat mensen niet kunnen veranderen, maar ze missen de moed. Tijdens een ruzie met mijn vriendin over hoe sterk ze twijfelde aan hoe oprecht ik was in mijn verhalen, besefte ik mezelf hoeveel iemand in 5 maanden af kan dwalen van de koers die hij aanvankelijk wilde varen. Ik ben Zowie Zep gestart om mensen te helpen. En dan niet alleen maar uit de modder te trekken, maar ze letterlijk de modder te laten vreten alsof het de lekkerste quadrupple chocolate lavafuckingcrumblek*tcake die ze ooit op hebben. Samen met jullie wil ik op zoek gaan naar manieren om écht uit je schulp te breken en het leven te leiden dat je zelf wilt. Waar JIJ voor gekozen hebt. Zonder illusoire beperkingen. Een leven dat jij en je talenten verdienen. Zonder daarmee anderen te schaden of een arrogante lul te zijn. Bewust worden van het effect dat je hebt op de mensen om je heen, erkennen dat je niet perfect bent, erkennen dat je ook fouten maakt, en vervolgens alles doen wat in je macht ligt om diezelfde fouten in de toekomst te voorkomen. De laatste tijd raakte ik steeds meer verdwaald in een soort gimmick. Ik wilde de persoon zijn die ik dacht dat mensen wilden zien. Maar dat wil ik helemaal niet. Ik wil niet de hele tijd op glasscherven lopen. Mijn missie is om ‘mensen constructief toe te laten werken richting wie ze willen zijn’ en dat kan niet als ik niet eens in staat ben om mijn eigen persoon vast te houden. Misschien kost een emotionele uitspatting als dit me heel veel volgers. Misschien levert het me een paar prachtige mensen op die ik nooit meer kwijt wil. Wellicht doet het uiteindelijk helemaal niks en scroll met je broek op je enkels langs dit bericht net zoals langs alle andere. Waarschijnlijk dat laatste, maar weet jij het? Ikke in ieder geval niet. Wat ik wel weet is waar ik voor wil staan: groeien en verandering. Mensen transformeren. Dat is wat ik altijd al gedaan heb en dat is wat ik altijd zal blijven doen. Voor vrienden, familie, kennissen en collega’s. En hopelijk in de toekomst ook voor jou.

“It takes half your life before you discover life is a do-it-yourself project.” — Napoleon Hill

Het leven is niet altijd makkelijk voor me geweest. En ik heb hard gewerkt om te zijn waar ik nu sta. Nu is het tijd om vol te gaan voor het bereiken van MIJN droom: JOU te helpen met constructief aanmodderen. Aanmodderen als een spider pig aan een Red Bull infuus. Laat niemand je ooit vertellen dat jij iets niet kan doen waar jij in gelooft. Zelfs al is dat over het plafond lopen.

“Ik wil nu met jou in een mentale tijdmachine stappen back to the future. Nu het leven creëren waar jouw midlife crisis straks jaloers op gaat zijn.” – Yung Napoleon Hill a.k.a. Zowie Zep

Het laatste wat ik wil is jou in een rode cabrio weg zien rijden met een toupetje dat van je hoofd af waait, denkende dat je een hele bink bent terwijl iedereen zit dat je de boot 32 jaar geleden al gemist hebt. Of dat je een nieuw gezicht aangemeten krijgt van Dr. Schoemacher waar ik heel ongemakkelijk van wordt, omdat ik niet meer in kan schatten of je nou blij, boos, verdrietig, bezorgt, opgewonden, depressief of levend bent.

Stop met slaapwandelen door het leven. Heb het lef om te evalueren of je tevreden bent met het leven dat je voor jezelf hebt gecreëerd. Anders loop je het risico om miserabel en ellendig achter te blijven. Het laatste wat je wilt is een leven leiden naar het ideaalbeeld van iets of iemand anders. Of de verwachtingen van anderen leidend te laten zijn in de keuzes die je maakt.

Het zou namelijk zomaar kunnen dat iemand je het verkeerde plan heeft verkocht….

Krab je de volgende keer nog eens achter de oren als iemand je voorstelt om mee te gaan op een ‘magic carpet ride’ (wel coole boekenlegger though)

 

Geloof me, het is het waard om je druk over te maken. Mannen met duidelijke zichtbare coupe de viandes in rode cabrio’s weten waarom.

Lobie ❤️,

Zowie Zep