tl;dr:  Tijdens de zondagsbrunch bij mijn ouders kwam ik erachter dat werk niet per se leuk hoeft te zijn. En aangezien we gemiddeld zo’n 90.000 uur van ons leven op werk spenderen en volgens het CBS bijna een kwart van de Nederlanders ongelukkig is op werk, leek het me wel grappig om hier dieper in te duiken. Want als werk niet om plezier draait, wat hebben we er dan in hemelsnaam wél te zoeken? Komen we er alleen maar om pegels te vangen? Ik probeerde voor jullie (en mezelf) achter zo’n geheime formule (die vaak helemaal niet zo geheim is) voor geluk op werk te komen ? En het is me best wel aardig gelukt ?? Voor het aanmodderende bloggertje dat ik ben…

“Your time is limited, so don’t waste it living someone else’s life. Don’t be trapped by dogma- which is living with the results of other people’s thinking. Don’t let the noise of other’s opinions drown out your own inner voice. And most important, have the courage to follow your heart and intuition. They somehow already know what you truly want to become. Everything else is secondary.” – Steve Jobs

Tijd is een niet-hernieuwbare bron. Werk kost veel tijd. Vandaar kan het geen kwaad om bewust te evalueren waar we het werk doen wat we doen. Of willen doen uiteraard. Het zou namelijk zomaar eens te laat kunnen zijn… De dramatische dun dun dun jingle mag je er zelf bij denken.

In een gesprek met mijn broertje kwam ik tot de conclusie dat plezier geen essentieel onderdeel van werk hoeft te zijn. Met andere woorden: dat werk plezier op moet leveren.

Als je plezier gebruikt als een manier om de tijd die je spendeert op werk te evalueren, ben je wellicht in de verkeerde hoek aan het zoeken. Werk is namelijk een domein waar prestaties centraal staan. We zitten niet 8 uur per dag achter een bureau om plezier te hebben. Lijkt mij in ieder geval.

In de woorden van mijn broertje:

“Als je op zoek bent naar plezier, is werk niet de ideale plek om dat te vinden. Plezier haal je uit de dingen die je doet in je vrije tijd.”

Over carrière maken had hij ook een duidelijk visie*:

“Fulltime werken is een investering in je carrière. Bepaalde keuzes in je carrière kunnen zeer bepalend zijn voor je toekomstige (werk)leven. Kritisch blijven kijken naar je drijfveren en je doel is zeker iets wat je meeneemt in je keuzes. Voor mij is het belangrijk om op dit moment te investeren zodat ik daar later de vruchten van kan plukken.”

Willekeurig_sfeerbeeld.jpeg (vruchten lijken hier al geplukt te zijn)

* laat me voorop stellen dat dit gesprek in the heat of the moment plaatsvond. De visie van mijn broertje is normaal gesproken genuanceerder, maar hij maakte zich zorgen over mijn keuze om the road less traveled te bewandelen. Hij vond dat hij arrogant en betweterig over kwam in het vorige stuk. Laat me je vertellen dat dit verre van het geval is. Mijn broertje is een mooie man met mooie inzichten. Het zou zonde zijn om jullie deze inzichten te onthouden. Dat is mijn mening. Maar hé,  ik ben ook maar een aanmodderend bloggertje.  

Hij gaf nog meer advies over teveel genieten in het ‘hier en nu’:

“Als je nu al bezig bent met genieten zal je in de toekomst nooit dezelfde middelen aan kunnen wenden om te genieten. Je zit dan vast in een minder betekenisvolle baan met een hogere werklast tegen een lagere beloning.”

Zwart-wit gesteld komt dit op mij over als: “Eerst werken, dan leven. Werk hard tot aan je pensioen en zet je spannende levensplannen nog even op een laag pitje.”

Het gesprek tijdens de zondagsbrunch bij mijn ouders bracht verheldering. Plezier hebben was irrelevant als criterium voor het evalueren van het perfecte werk. Dit inzicht maakte me niet direct gelukkig als ik eerlijk ben.

Ik haal echter wel veel voldoening uit dichter bij de waarheid komen. Als je mij vraagt om te kiezen tussen een red pill of blue pill, heb ik hem graag donkerrood in een glas Merlot waarvan de druiven gestampt zijn door kleine Congolese kindervoetjes.

Grapje. Ik drink natuurlijk geen rode wijn.

Time well spent

Samenvattend kunnen we concluderen dat werk niet alleen om plezier draait, maar ook om het overwinnen van moeilijke situaties. Vanuit dit perspectief is plezier mogelijk niet de juiste maatstaf om te evalueren of onze tijd op werk time well spent is. 

Het idee dat het niet goed is als je werk saai is gaat ervan uit de werk leuk moet zijn. En als het dat niet is, is het per definitie slecht. Maar is dat wel zo? Volgens de redenering van mijn broertje slaat dit als een l*l op een drumstel.

Saai werk hoort erbij volgens hem. We spenderen niet uren op ons werk om zomaar plezier te hebben. Er komt meer bij kijken dan alleen fun, fun, fun, fun.

De vraag is wat nog meer om de hoek komt kijken. Want als werk niet leuk hoeft te zijn, wat moet het dan wel zijn….?

Het overwinnen van moeilijke situaties? Het bereiken van het uiteindelijke doel van een stabiele financiële situatie?

De grote rode knop

Stel dat er een grote rode knop bestond. Zo’n paddenstoelvormige drukknop ingekaderd met van die zwart-gele diagonale strepen eromheen. Net zoals je je inbeeldt als je aan de noodknop van een kernreactor denkt.

Heb je ‘m in je hoofd. Mooi dan gaan we verder.

Denk nu aan je allergrootste droom. Maakt niet uit wat het is. Beeld je in hoe die droom eruit ziet. Neem de tijd.

Zou je op de knop drukken…?

BAM.

Ik sla op de knop. Ineens is je allergrootste droom bereikt. Helemaal voor niets. Zonder dat je er iets voor hoefde te doen. Zou je blij zijn?

Aanvankelijk zou je misschien een gat in de lucht springen. Ik denk echter dat het positieve effect al snel zou vervagen, omdat er nu ruimte is vrijgekomen voor een nieuwe droom. Je zou de behoefte krijgen om iets anders na te jagen. 

Als ik de kans zou krijgen om een succesvol coaching bedrijf te runnen met één druk op de knop zou ik het waarschijnlijk niet doen. Ook al zou ik er alle persoonlijke ontwikkeling gratis en voor niets bij krijgen.

Uitgaande van dit kleine gedachte experiment is het bereiken van een doel an sich intuïtief gezien niet genoeg voor lange termijn voldoening. Mogelijk ligt een deel van ons gevoel van voldoening verstopt in het aanmodderen.

Harvard psycholoog Tal Ben-Shahar noemt dit the Arrival Fallacy. Dit is het valse (geloof) dat als we een bepaald doel bereikt hebben, we eindelijk gelukkig worden én blijven. In werkelijkheid voelt het bereiken van dit doel glorieus, maar laat het ons teleurgesteld en verloren achter, omdat we niet zeker weten hoe waar we aan nieuwe energie komen die we eerst verkregen uit het najagen van onze dromen.

Het geluk van succes komt dus niet alleen voort uit het bereiken van een doel. Het is ook de moeilijke weg ernaar toe die het gevoel van succes betekenis geeft.

Doelen bereiken op zichzelf is niet zaligmakend. We moeten beter leren aanmodderen. constructief aanmodderen welteverstaan.

https://www.instagram.com/p/BqcDIQmjPhb/

We zuigen in constructief aanmodderen

Ja inderdaad. Dat heb ik echt gezegd. Wij zuigen tampeloeris in aanmodderen. We kunnen het gewoon niet goed.

Het is ook niet zonder reden dat ik mezelf presenteer als aanmodderexpert. 

Ik vind dat Nederlanders handvatten nodig hebben om met het leven te worstelen. Op een constructieve manier de confrontatie aan moeten gaan met hun problemen. Nog veel te vaak zie ik ons geleid worden door overbezorgde moederstemmetjes in ons hoofd – het verzorgende stemmetje dat briefjes meegeeft aan de gymleraar, met de mededeling dat we niet mee kunnen doen aan de Cooper test omdat we mentaal ongesteld zijn.

STIERENSTR*NT. Daar ga ik weer. Het is bullshit. In de meest Engelse arbeiderswijk zin van het woord. Mijn schrijvers Tourette speelt wederom op door alles excuusjes die ik dagelijks te horen krijg.

Op zoek naar je sleutelbos? Ik snap me dat aanmodderen af en toe zo kan aanvoelen.

Vergeet niet dat jullie aanmoddercoach ook een mens is met zijn beperkingen. Ik ben ervaringsdeskundige nummer #1 in foutief aanmodderen. Dumpert.nl en 9gag.com zijn een lange tijd mijn startpagina geweest om de virtuele crack te nuttigen die ik dagelijks nodig dacht te hebben om gelukkig te kunnen zijn.  

Vandaar dat ik mensen mijn visie op aanmodderen wil geven. Om te zorgen dat:

• • mensen geen onnodige energie verspillen aan worstelen voor dingen die ze niet eens willen.

• • mensen  hun tijd steken in iets waar ze wat aan hebben en niet zomaar druk bezig zijn.

• mensen de beloning krijgen die ze verdienen voor hun harde werk.

De gemene deler is dat aanmodderen iets toe moet voegen aan de kwaliteit van jouw leven. We willen een gevoel van betekenis ervaren. Iets doen waar we een gevoel van waarde aan kunnen ontlenen.

“Constructief aanmodderen heren. Mieters. Zo heurt ‘t!”

“Strive not to be a success, but rather to be of value.” – Albert Einstein

Dé geheime werkformule nu gratis te lezen in de laatste 250 woorden van een artikel van een willekeurig zelfhulp bloggertje

In een gesprek met mijn broertje kwam ik tot de conclusie dat ervan uitgaan dat werk plezier moet brengen een gevaarlijke aanname.

Want, wat is nou eigenlijk belangrijk in ons werk (naast plezier)?

In het boek Drive: The Surprising Truth About What Motivates Us ontmaskert Daniel Pink drie kernelement die ons motiveren:

1. 1. Autonomy: het verlangen om ons eigen leven te bepalen.

1. 1. Mastery: het verlangen om beter en beter te worden in iets dat ertoe doet.

1. Purpose: het verlangen om te doen wat we doen om iets te bereiken dat groter is dan onszelf.

In Outliers, noemt Malcolm Gladwell drie andere kwaliteiten die werk moet bezitten om voldoening te geven:

1. Autonomy
2. Complexity
3. Connection between effort and reward

Een duidelijke connectie tussen werk en beloning wordt in ieder geval één keer aangehaald als kwaliteit van stimulerend werk. De stabiele financiële situatie waar mijn broertje het over had lijkt bij te kunnen dragen aan betekenis op het werk. Je moet in ieder geval beloond worden naar de energie die je in je werkt stopt.

Wat opvalt is dat beide heren niet één keer het woord plezier noemen in hun onderzoek naar motivatie en succes in ons leven. Plezier lijkt geen noodzakelijke voorwaarde te zijn in ons werkgeluk. Wellicht is het een bijproduct dat voortkomt uit de overige factoren. Plezier zou in dat opzicht meer het soort plezier kunnen zijn dat vergelijkbaar is met het oplossen van een Rubiks cube of een Sudoku puzzel. Dat is een heel ander soort plezier dan bijvoorbeeld zingen onder de douche (zelfs zonder glazen bol weet ik dat jij dat stiekem leuk vindt). 

Plezier leek voor mij altijd centraal te staan in mijn werkgeluk. In mijn optiek was het een voorwaarde voor die een baan betekenisvol maakt.

Mensen die veel slimmer zijn dan ik beweren echter het tegendeel. Genuanceerder gesteld kunnen we misschien stellen dat het primaire doel van werk wellicht niet het verschaffen van plezier is, maar mogelijkheden moet bieden om constructief aan te kunnen modderen.  

Kweet ut effe ook nie meer hoor. ‘T leve is soms verwarrender dan schizofreen zijn met allemaal dyslectische persoonlijkheden.

Eindoordeel

Als we een gebrek aan plezier ervaren, is werk misschien niet de optimale plek om hiernaar op zoek te gaan. Plezier in je werk is leuk, maar deze gevoelens slijten snel. Ze zijn niet duurzaam. Ik moet mijn broertje – met pijn in mijn hart – hierin gelijk geven. Er is een grotere kans dat je plezier haalt uit iets dat je in je vrije tijd doet.

Manieren vinden om meer plezier uit onze persoonlijke tijd te halen is cruciaal voor een goede werk-/privé balans (hoewel ik een werk-/privé balans enigszins bullshit vindt, aangezien werk zo’n beetje alles is wat je ‘doet’ in het leven. Werk heeft in een bepaald opzicht dus meer potentieel om je leven betekenis te geven dan je privé situatie – wat voornamelijk gefocust is op louter plezier ende vermaeck. Maar dat is een andere discussie.) 

Voor een gebrek aan betekenis daarentegen is werk een domein waar veel te winnen valt. Het mooiste aan werk is dat het de kans blijft bieden om nieuwe dingen te leren. En misschien is saaiheid en moeilijke problemen oplossen daar wel een onderdeel van.

Dit neemt niet weg dat ik blijf zoeken naar manier om betekenis aan het leven te geven. Mijn broertje had een mooi punt door te zeggen dat werk niet alleen maar leuk hoeft te zijn. Ondanks dat zie ik mezelf niet zo snel conformeren naar baan die geen betekenis biedt.

Jungle pasfoto schietingz

Vergist je niet, dit artikel is vooral bedoeld als perspectiefwisseling. Om te laten zien dat je naast plezier ook andere positieve dingen uit werk kunt halen – dingen die je normaal gesproken misschien niet bewust in je werk waardeert. Mijn visie is minder zwart-wit als de titel suggereert. Ik moedig mensen nog steeds aan om plezier in hun werk te hebben en daarnaar op zoek te gaan. Mijn advies zou zijn om naast het actief nastreven van plezier ook op andere manieren betekenis in je werk te vinden.

Voorlopig blijf ik gewoon nog werken om zoveel mogelijk levens te veranderen met Zowie Zep. Met zoveel mogelijk betekenis, autonomie en complexiteit als dat nodig is.

En voordat ik me weer ga focussen op plezier is het misschien verstandig om eerst die connectie tussen werk en beloning wat meer te stimuleren.

Ik heb ook jong die motte frète.

Mocht je mij van extra schrijversbrandstof willen voorzien, dan kan je altijd een Tikkie uitdelen (per Tikkie voorzie je mij van een dagelijkse caffeïneboost wat neerkomt op 3 koffiecupkoffie). Kattensnoepjes mag je ook sponsoren. 

Dan kan ik nu weer even verder met het vervullen van mijn autonomy en mastery. Die wetenschappelijke gefundeerde zelfhulp proza om het beste uit jezelf te halen, schrijft zich namelijk niet zomaar…

P.s. de laatste 250 woorden waar ik het in de subtitel over had waren er eigenlijk 2x zoveel. Alleen ik voel me af en toe genoodzaakt de situatie rooskleuriger aan te bieden dan hij daadwerkelijk isis omdat de gemiddelde concentratiespanne korter is dan die van een goudvis. Als je me wilt bedankt voor het – onder valse voorwendselen – afdwingen van jouw persoonlijke ontwikkeling, mag je altijd een mailtje sturen naar info@zowiezep.nl